Dzisiaj spieszymy na ratunek wszystkim niezdecydowanym, niepewnym i roztrzepanym. Jeśli nie wiecie, jak kadrować – jest sposób, który uratuje sesję. Gdy nie macie pewności, czy kadr powinien być z pieskiem (albo bez pieska, jak pewna dama w znanym filmie), czy z drzewkiem, albo może bez drzewka, ale za to z dodatkowym domkiem – jest rada. […]
Za nami prawdopodobnie najtrudniejszy plener – nie tylko na tej fotowyprawie, ale w ogóle w historii już prawie 40 fotowypraw. Praia da Ursa jest trudna nie fotograficznie, bo co i jak tam fotografować, staje się oczywiste zaraz po postawieniu stopy na piasku, ale logistycznie. Żeby dostać się na plażę, trzeba zejść ze 126-metrowego klifu. Owszem, […]
W ten weekend w Rogalinie było tak zimno, że fotografowie przymarzali do statywów. Dowód na górze: osiem sekund naświetlania, a fotograf przy statywie ani drgnął! Pozdrawiamy kolegę serdecznie. Mroźna pogoda, oprócz unieruchamiania ewentualnych elementów ludzkich w krajobrazie, ma jeszcze inne plusy. Po zamarzniętej wodzie można chodzić, dzięki czemu możliwe są inne niż zwykle punkty widzenia; […]
Kilka nastrojowych, mglistych pejzaży, a do tego grzybek wystający z suchych liści i wróbel ze sporym kawałkiem płotu. Co to takiego? Zepsuta prezentacja. A ileż się takich widzi! Myślenie stojące za takim komponowaniem pokazu zdjęć jest proste: daję do niego moje wypracowane, wychodzone i niedospane poranne mgły, bo jestem z nich dumny. Ale dorzucę też […]
Są sławne miejsca na świecie, które zna każdy pejzażysta, nawet jeśli nigdy tam nie był. Amerykański Antelope Canyon, włoskie wzgórza Toskanii, pola lawendy w Prowansji, szczyty Patagonii – kadry stamtąd mają przed oczami ludzie, którzy nigdy nie wyjechali za granicę. Owszem, to piękne miejsca i ich sława jest w pełni zasłużona. Ale czy naprawdę mamy […]
Wielu uznanych pejzażystów mawia, że najlepiej fotografuje się blisko domu. Ba, ale jeśli ktoś mieszka nad Wielkimi Jeziorami, przy kanionie Kolorado albo innym Yosemite, to mu się dobrze gada o pobliskich krajobrazach, co nie? Cóż, nie da się ukryć: są okolice, gdzie pejzaże same wskakują na zdjęcia, a są takie, gdzie trzeba się bardziej postarać. […]
Toskania? Morawy? Nieee, to taka wioska między Kielcami a Starachowicami. Na warsztatach świętokrzyskich do takich pejzaży mieliśmy jakieś 50 metrów: najpierw trzeba było wstać od stołu, po schodkach wyjść z jadalni, parę kroków przez podwórko, przejście przez asfaltową szosę i już jesteśmy na łące, z której rozpościerają się takie widoki. A nie było to […]
Choć przyznajemy, że wróciliśmy niechętnie. No bo kto by chętnie zostawiał takie pejzaże, jak powyżej, żeby po trzech godzinach lotu się dowiedzieć, co polityk N. powiedział o polityku T. No i dlatego już niedługo zanudzimy Was zdjęciami, a nie politykami. Total: 0 0Facebook 0Google+
Wszyscy lubią ciepełko, słoneczne plaże i lato, prawda? Bruce Percy nie lubi – preferuje zimne regiony, jeździ na Islandię, Lofoty, wędruje po Szkocji, a do Boliwii i Patagonii najchętniej wybiera się zimą. Nawet kadry z Indii i Kambodży są u niego jakieś… chłodne. Zaskakujące, ile różnych odcieni niebieskiego może być na fotografiach. Zdjęcia zdjęciami, ale […]
Oprócz zagadnień typu „co kupić” i „dlaczego nie działa”, bardzo często zdarzają się pytania, jak osiągnąć dany efekt. I do tego link, gdzie można zdjęcie z rzeczonym efektem znaleźć. Czasem rzeczywiście zaskakujące… Osobiście najbardziej zaskoczyło mnie pytanie z linkiem do portretu błyśniętego bezpośrednio lampą, takiego w typie „spotkanie z lokomotywą w tunelu”. Myślałam, że każdy […]
Wydawałoby się oczywiste, że filtry połówkowe szare są szare. Ba, nawet ich nazwa jednoznacznie to sugeruje. A jednak… W teście filtrów połówkowych różnych firm opublikowanym w DFV okazało się, że wszystkie one lekko (lub mocniej…) zabarwiają przyciemniany obszar. Cokiny na przykład występują w przeróżnych odcieniach: od zieleni (co jeszcze nie jest takie złe) po różowy. […]
Wróciliśmy! 8 godzin w pociągu w jedną stronę i tyle samo w drugą. Trochę kilometrów po Trójmieście, środkowonocne wstawanie na plener, wracanie po zmroku. Przeżyliśmy tylko dzięki AC, który był naszym cicerone i duchem opiekuńczym, ratując nam życie (mnie całkiem dosłownie). Bez niego nie powstałaby co najmniej połowa przywiezionych zdjęć, w tym to powyżej. AC […]